Yasana: Agoes Bulé

     Klik, mareuman data internét. Bes hapé kana pésak. Cetrék nyetél radio. Keuleuweung, ngadon ceuceuleuweungan nurutan lagu nu kabeneran keur diputer, meupeuskeun kakeuheul nu dikemu jeroeun dadana. Rénghap, narik napas panjang. Inget deui kana omongan bébéndéna.
     "Hapunten, sanés teu ngartos, mung dina danget ieu mah Néng teu acan wantun nepangkeun Aa ka nu janten sepuh," ceuk manéhna basa tadi ngahaja ditelpun. Meg, angenna asa diteunggeul. Handeueul taya papadana. Rarasaan mah asa kurang kumaha, kanyaah jeung kabéla geus dibikeun ka manéhna, samalah kahayang jeung bubutuhna teu weléh dicumponan. Beuki norowéco. "Boa-boa geus apaleun?" pananyana mairan.
Ter, hapéna ngageter. "Muhun, Waalaikumsalam Bu!" rada ngageleter.
"Didamel téh tong kamalinaan teuing, Adé ti sasih kamari nanaroskeun waé, sono saurna ka Ayah!" sorana halimpu, ngageuingkeun haténa nu keur saré tibra.

#SCS_Fikmin_Abu.

Balik deui ka beranda, klik di dieu!

Yasana: Dadali Manting

    Seuseupan bedah diregot. Clogna ngusik pucuk laméta, patingpelendoy kawas kabeungbeuratan waja. Geus puguh kahébos angin. Sakadang laleur muru seuseupan ka unggal tadah cileuncang.
Ngingkig ngalingling pasir, masieup jeung rorah semu hideung kahéjoan. Tapak manusa nu nindes alam, sarwa lur jauh kana adabna. Nya boroan laleur.

     Leumpang ngalanglang pasar, cocog jeung tagogna. Palumrahan dianggap kajeun, nu padahal dikudukeun mupusti tempat sabudeureun téh. Runtah lir ngeuhkeuy katebak angin, paselang jeung hiliwirna bangkarak. Manusa teu nolih, liwat lir muntenan. Nya boroan laleur deui.

     Ngalanglang-lingling dipikir leuir. Pangapungan ditanceban sésa bugang, geusan ciri pangbalikan. Meureun ngandelkeun ngambeu. Nya kitu deui manéhna hiber, sakumaha mistina keur mipindingan diri, meureun mitra kancana ogé. Ngahambalan ka saban madhab.

    Dina pangliwatan euyeub ku seuseupan, manéhna tonggoy teu maliré. "Aya boroan nu leuwih ginding, cocog keur sababaraha poéeun mah," omongna ngahawar-hawar kasasak angin.
Dadak sakala, clog dina biwir saurang manusa, anteng nyeuseupan
 "Na, teu étis teuing, wet nyeuseup palawangan basa?" pok baturna nu eunteup dina beusi bui.
"Lebar, deuleu. Bangké gegedén mah rada seger diregotna," basana reugreug ngahieng.

#SCS_Fikmin_Linting.

Balik deui ka beranda, klik di dieu!

Yasana: Lodaya Bayangan

    "Bingung dékah ku salaki ...!" Ma Erum kukulutus.

"Abong hakim garis. Unggal rék ngawajiban téh hayoh wéhvbulak-balik di sisi ranjang."

"Komo abi mah, Ceu! Akangna sok bacéo waé unggal rék naék téh!"
"Abong koméntator ménbal," Téh Ciwal mairan.

"Pami abi mah teu aya masalah, bingah nu aya pami badé sapatemon téh. Da carogé abi mah atlet angkat besi," Ceu Ros milu nyarita.

"Naon sababna?" tanya nu duaan.

"Pami badé taeun téh sok diwedakan heula, jadi wéh seuseut!"

#SCS_Fikmin_LB.

Balik deui ka beranda, klik di dieu!

Yasana: Djamhur Ahmad

      “Ayeuna, Edi téh kelas sabaraha?” Bah Adung nanya incuna, Edi.

“Kelas nol besar, Bah! Tapi Edi tos tiasa maca,” jawab Edi capétang. Celengok, Bah Adung nyium incuna.

“Siapah dulu, akinyah!” Bah Adung reueus ku dirina boga incu geus pinter maca.

“Edi pasti ngétangna pinter ogé, nya?” Bah Adung ngaadabkeun manéh ka incuna. Edi aluman-alimen. Bah Adung surti. Ku naon incuna kitu.

“Kin wengi. Urang diajar ngétang, nya!” ceuk Bah Adung. Edi unggeuk.

Peutingna.
“Edi! Ari dua ditambih dua, sabaraha?” Bah Adung ngetés Edi. Edi ngitung ramo-ramona.

“Opat, Ki!”

“Genep tambah dua? Sabaraha, Di?" Bah Adung neruskeun tésna.

Deui-deui Edi ngitung ramona.
“Dalapan, Ki!”

“Pinter incu Aki! Ayeuna nu rada hésé. Ngétangna tong nganggé ramo. Sok pananganna lebetkeun kana saku lancingan, nya!” Bah Adung leuleuy mapatahan incuna. Edi nurut. Edi ngasupkeun leungeun kana sakuna.
“Edi, lima ditambih lima, sabaraha?” Bah Adung ngetés deui.

Edi ngahuleng.
“Sabelas, Ki?”

Bah Adung kerung.

#SCS_Fikmin_DjamhurA.

Balik deui ka beranda, klik di dieu!

Yasana: Rumpaka Rasa.

      Haréwos mingkin haroshos meulah simpéna peuting.
"Kang geuning wet sesah palérna ati ngait meulit asih ka salira, wengi ieu karaos pisan éndahna ...." Banowati gumalindeng nyangsaya na dada "Playboy Astina" nu sarua ngagolak ku galura asmara awor jeung karumasa. Basa tingkolébat kalangkang garwa-garwana.

     Jorélat kalangkang Subadra nu matak nineung ngasongkeun teuteup deudeuh nu kareueut, baganti dilak Srikandi matak tibelat ku tomboyna. Tapi ngan sakolépat kahimpikan centilna Banowati nu kiwari na keukeupan mirunan birahina.

"Sami Kakang gé geulis, mun seug taya lalangsé mah asa hoyong salamina ...." Gumeter Arjuna di sela-sela rénghapna.

"Kapan salira uninga, nikah sareng Kakang Suyudana éstu kapaksa, abdi sungkan paanggang, Kakang ...." Semu ngarenghik, basa lalaunan Arjuna ngalésotkeun rangkulanana.

"Pileuleuyan geulis, wengi énjing tepang deui ...." Arjuna ngusap citangis nu malibiran damis nu geulis.

     Sawatara di tempat lain sarua sapasang panon beueus, nyérangkeun. Rasana gudawang kacacag, ati lungkawing katurih batin jumerit ngageuri.

"Teungteuingeun geulis, tatu téh teu kaur lita ...." Aswatama gumerendeng taya daya.

#SCS_Fikmin_Rump.

Balik deui ka beranda, klik di dieu!

Yasana: Kang Emsur

    Sacangkir kopi tiis masih nyésa, mangsa wanci sariak layung nu pagalo antara jempling jeung serebungna haseup candu kasono anu mumbul kana hateupning wiati

    Dina sésa wanci éta pisan, pangangguran nulis puisi ngagurat sajak sapadalisan anu teuing keur saha. Na geuning, puisi anu ditulis kalah taya harti, sajak anu digurat taya makna anu sajatina rasa. Gap, kana hitar butut anu nyampai dina tilam katresna. Jentréng-jentréng, ngahaleuang dangding sugan aya anu sumanding, tapi geuning henteu keuna kana wirahma, teu napak kana laras.

   Teu karasa, wanci sariak layung geus pamitan kasilih ku peuting anu seja midang. Koloyong, dina ruku jeung sujudna.
Dekul deui, marengan tepas anu simpé jeung sésa tiisna cikopi. Ngahurungbalung neuteup poékna peuting. Sakolépat, anjeun datang dina ringkang anu mawa kamelang.

#SCS_Fikmin_Emsur.

Balik deui ka beranda, klik di dieu!

Yasana: Agoés Bulé

     Ukur malédogkeun imutna, basa kuring nganuhunkeun kana paméréna. Uyuhan diburuhan gé, piraanan ukur ngelim gamis dua siki, bubuhan wé jelemana béréhan, tara ieuh itungan, paribasa keun waé itung-itung keur jajan budak.

     Da jeung enyana deuih, ka manéhanana mah loba nu mikaresep, enya ogé loba harta, tapi soméah. Hadé basa ka sasama. Katurug-turug boga rupa. Pikayungyuneun.

     Panasaran. Ragamang kana pésak, nyokot duit nu tadi ditampanan. Hookkeun. "Naha gedé-gedé teuing, moal kitu salah méré mah ...?" ceuk haté. Jung cengkat. Rék disusulan, susuganan aya kénéh. Teu kebat, kaburu pasarandog jeung dunungan. "Din, wayahna tong waka mulang, Abang rék ka pajaratan heula ...!" pokna, katingali semu carinakdak.
"Saha kitu Dén, nu ngantunkeun?"
"Uni Déti, kamari tabrakan. Maotna mah tadi beurang."
Gebeg! Satengah teu percaya. Apan manéhna téh, cikénéh ti dieu.

#SCS_Fikmin_Abu.

Balik deui ka beranda, klik di dieu!